Methionine recommend for pig

ระดับเมทไธโอนีนที่แนะนำในอาหารสุกรขุน อาหารที่มีกรดอะมิโนเมทไธโอนีนไม่เพียงพอ ทำให้ความเข้มข้นของโปรตีนในซีรั่มลดลง เพิ่มการสะสมของไขมันในตับ การสังเคราะห์น้ำย่อย ฮอร์โมน และการสังเคราะห์โปรตีนลดลง และทำให้สุกรมีอัตราการเจริญเติบโตไม่เต็มประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังพบว่าโปรตีนในอาหารที่มีปริมาณ และสัดส่วนของกรดอะมิโนเมทไธโอนีนมากเกินความต้องการของสุกร ก็จะทำให้เกิดการแข่งขันกับกรดอะมิโนไลซีน กรดอะมิโนอาร์จินีน และคาร์นิทีนใน กระบวนการดูดซึมด้วย เมื่อปริมาณเมทไธโอนีนที่ดูดซึมเข้าสู่เซลล์มีมากเกินความต้องการ ส่งผลทำให้สุกรไม่สามารถดูดซึมกรดอะมิโนไลซีน กรดอะมิโนอาร์จินีน และคาร์นิทีน ได้เพียงพอต่อความต้องการของสุกรได้ (Nelson and Cox, 2000) ซึ่ง NRC (1998) อธิบายว่า สุกรน้ำหนัก 50–80 กิโลกรัมมีความต้องการกรดอะมิโนเมทไธโอนีนที่ย่อยได้จริงวันละ 4.60 กรัมต่อวัน คิดเป็นร้อยละ 0.18 ของอาหาร และมีความต้องการโปรตีนในอาหารร้อยละ 15.50 เมทไธโอนีนรวมกับซีสตีนที่ย่อยได้จริงวันละ 10 กรัมต่อวัน คิดเป็นร้อยละ 0.39 ของอาหาร ส่วน ARC (1981) รายงานว่าสุกรขุนที่น้ำหนัก 50-90 กิโลกรัม มีความต้องการโปรตีน 8.60 กรัมต่อเมกะจูลของพลังงานที่ย่อยได้ และต้องการกรดอะมิโนเมทไธโอนีนรวมซีสตีน 0.30 กรัมต่อเมกะจูลของพลังงานที่ย่อยได้ และหลายสิบปีที่ผ่านมามีรายงาน การศึกษาสมรรถนะการเจริญเติบโตของสุกรที่ระยะน้ำหนัก 53-110 กิโลกรัม พบว่าระดับกรดอะมิโนที่มีกำมะถันเป็นองค์ประกอบ ในสูตรอาหารที่เหมาะสมสำหรับสุกร มีค่าผันแปรอยู่ระหว่างร้อยละ 0.35–0.45 ซึ่งมีกรดอะมิโนที่มีกำมะถันเป็นองค์ประกอบที่ย่อยได้อยู่ระหว่าง ร้อยละ 0.27–0.39 โดยมีผลให้อัตราการเจริญเติบโตอยู่ระหว่างที่ 750-990 กรัมต่อตัวต่อวัน น้ำหนักตัวที่เพิ่มต่อปริมาณอาหารที่กินอยู่ระหว่าง 260-360 กรัมต่อกิโลกรัม ดังแสดงในตารางที่ 2-1 (Chung et al., 1989; Roth et al., 2000; Loughmiller et al., 1998; Knowles et al., 1998)