Cobal, (Co)

1. ความเป็นมา โคบอลต์ โคบอลต์ (Cobal, Co) เป็นที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน ซึ่งอยู่ในรูปของเส้นใยในพืชและถูกค้นพบมาตั้งแต่ กลางปี ค.ศ. 1800 และในช่วงก่อนปี ค.ศ. 1900 ก็ยังถูกค้นพบในเนื้อเยื่อของสัตว์ด้วย จนกระทั้งในปี ค.ศ. 1935 นักวิจัยชาวออสเตรเลียได้ค้นพบสารโคบอลต์ซึ่งอยู่ในรูปของสารควบคุมทางอาหารที่สำคัญของสัตว์โลก ดังจะเห็นได้จากผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจกาสัตว์ก็คือเป็นโรคผอมแห้งและมีสภาวะขาดสารอาหารซึ่งส่งผลต่อการเจริญเติบโตของแกะและสัตว์จำพวกวัวควายด้วย ความรุนแรงของการขาดสารอาหารโคบอลต์มีมากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะในฝูงแกะและฝูงวัวควายจนถูกเรียกชื่อโรคดังกล่าวในลักษณะที่แตกต่างกันไปตามภาษาของท้องถิ่นนั้น ๆ เช่น ใน นิวซีแลนด์เรียกโรคนี้ว่า bush-sickness (โรคพุ่มไม้…ผู้แปล) ในออสเตรเลียเรียกว่าโรค coast disease and wasting disease (โรคชายฝั่งและโรคผอมแห้ง…ผู้แปล) ในสหรัฐอเมริกาเรียกว่าโรค salt sick, neck ail and Grand Traverse disease (ขาดเกลือ,คอบิด, โรคตัดทะลุ…ผู้แปล) ในเคนย่าเรียกว่าโรค Nakuruitis (โรคผอมเหลือง…ผู้แปล) ในอังกฤษเรียกโรค pining disease (โรคเข็มเจาะ…ผู้แปล) ในบราซิลเรียกโรค toque,mal de colete, pest de secae, sablose (ห่าเหลือง,ขาดธาตุ, เนื้อซูบ, แคระแกร็น…ผู้แปล) สภาวะทั้งหลายที่เกิดขึ้นนี้ได้ถูกกำหนดชื่อทางสามัญที่เหมาะสมว่าโรค enzootic marasmus หรือโรค muscular wasting (อ้างอิงจาก Underwood, 1981) ในพวกฝูงแกะและฝูงวัวควายที่อาศัยอยู่ในแถบนี้ถูกพบว่า ไม่สามารถเจริญเติบโตได้ดีไปกว่านี้แล้ว เว้นเสียแต่ว่า พวกมักจะเปลี่ยนสถานที่ ที่มีความสมบูรณ์ทางโภชนาการเสียใหม่สัตว์จำพวกเคี้ยวเอื้องเหล่านี้ยังคงประสบอยู่ในสภาวะขาดแคลนสารอาหารที่ดี พวกมันหยุดกินอาหาร จนกลายมาอยู่ในสภาพที่อ่อนแอและเป็นโรคผอมแห้งและส่วนใหญ่ก็ตายในที่สุด เพราะโรคที่เกิดกับสัตว์เหล่านี้จะถูกรักษาได้ก็โดยการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานด้านโภชนาการ ซึ่งภาวะดังกล่าวถูกสันนิษฐานว่าเกิดมาจากโรคที่ขาดสารอาหารนั่นเอง