ความเป็นพิษ (toxicity)
เมื่อพิจารณาความเป็นพิษของแมงกานีสจะเกิดขึ้นได้น้อย อาหารที่มีแมงกานีสสูง ๆ ที่สัตว์สามารถทนได้ สำหรับสัตว์โดยปกติ โค (1000 ppm) สุกร (400 ppm) สัตว์ปีก (2000 ppm) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของสัตว์ ชนิดของอาหาร อาหารที่มีความเข้มข้น 1000 ppm หรือน้อยกว่า ที่ 2000 ppm และสูงกว่า ที่มีผลต่อการเจริญเติบโตลดลง โลหิตจาง ลำไส้อักเสบ และบางครั้งพบอาการทางประสาท ในสุกรจะพบมาก มีความไวต่อระดับแมงกานีส ที่ระดับ 500 ppm ในระยะกำลังเจริญเติบโตและมีผลต่อความอยากกินอาหาร การเจริญเติบโตช้า ในสุกรนั้นจะแสดงอาการแข็งเกร็งของขา อาการแบบขาไม่เท่ากัน
ความเป็นพิษของแมงกานีส จะพบมากโดยเฉพาะที่เป็นตัวต่อต้าน เช่น เหล็ก จะทำให้แสดง heamoglobin ระดับต่ำ เป็นผลมาจากอาหารที่มีแมงกานีสสูงเกินไป กับการสะสมของเหล็กในเนื้อเยื่อต่ำและทำให้ระดับของทองแดงในตับสูง มีรายงานว่า การเสริมแมงกานีส 50-250 ppm ในอาหารทั่ว ๆ ไปมีเหล็กต่ำ (25 ppm) เป็นผลทำให้ไม่สามารถเกิด anemic ในสุกร ที่ช่วยให้ heamoglobin อยู่ในระดับปกติ ความสัมพันธ์ระหว่างแมงกานีส กับเหล็ก ซึ่งมีการศึกษาถึง แกะจะมีความทนต่อระดับแมงกานีสได้ที่ 1000 ppm ในอาหาร ทำให้ไปลดระดับของเหล้กใน serum และป้องกันการสลาย heamoglobin
ในหนูและสัตว์ปีกจะทนต่อแมงกานีสในระดับสูงซึ่งมีรายงานว่า สามารถทนได้ถึง 4490 ppm และผลของการเจริญเติบโต ซึ่งได้รับแมงกานีส 9980 ppm (NRC, 1980) ไก่จะทนได้ที่ 1000 ppm แต่ที่ไก่รุ่นได้รับแมงกานีส 4800 ppm จะแสดงอาการเป็นพิษได้สูง
ในระยะแรกที่มีแมงกานีสเกินความต้องการในโค จะลดการกินอาหารลง การเจริญเติบโตต่ำส่วนสาเหตุที่กินอาหารได้น้อย ได้มีการศึกษาโดยการเสริมแมงกานีสในอาหาร ซึ่งสามารถสรุปได้ว่า จะลดการกินได้ และรวมกับการกินได้แมงกานีสสูง ๆ ซึ่งพบว่าไม่เกี่ยวข้องกับความน่ากินของอาหารแมงกานีสในอาหารของโคและแกะ จะทนได้สูงสุด อย่างไรก็ตามการที่สัตว์ได้แทะเล็มในทุ่งหญ้าอย่างต่อเนื่องจะได้รับแมงกานีส 200 ppm หรือสูงกว่านี้ ผลมาจากความผิดปกติของระบบสืบพันธุ์ของโคนมโดยที่กินอาหารที่แมงกานีสสูงในอาหารสัตว์ เปอร์เซ็นต์การคลอดจะต่ำ เปอร์เซ็นต์ความต้องการแมงกานีสจะสูงกว่าสัตว์ที่ไม่ตั้งท้อง แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพการสืบพันธุ์จะต่ำ เป็นผลมาจากแมงกานีสมีเกินไป โดยจะไปรบกวนไอโอดีนเมแทบอลิซึม
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น