คุณสมบัติทางเคมีและการกระจายตัว (chemical properties and distribution)
แมงกานีส (Manganese) เป็นแร่ธาตุในกลุ่ม VIIB มีเลขอะตอมเท่ากับ 25 และน้ำหนักอะตอม 54.983 ซึ่งแมงกานีสเป็นแร่ธาตุลำดับที่ 12 ที่มีความสมบูรณ์อยู่ในผิวดิน 0.01 % ความเข้มข้นของแมงกานีสในดินอยู่ในช่วงคือจากน้อยกว่า 1 ppm. ถึง 7000 ppm. หรือเฉลี่ย 500 – 600 ppm. แมงกานีสจะมีสีเหล็กเทาเป็นเงาและแข็งเปราะ แตกง่าย ส่วนคุณสมบัติทางเคมีของแมงกานีส จะเหมือนกับธาตุเหล็ก (Iron , Fe) ซึ่งแร่ธาตุทั้งสองจะมีความสำคัญของวาเลนค์สะเตทส์ในระบบชีววิทยา +2, +3
แมงกานีสจะมีความเข้มข้นสูงในส่วนของ ตับ กระดูก ตับอ่อน และไต จะมีความสัมพันธ์กันในระดับสูงของแมงกานีส และในกล้ามเนื้อมีส่วนน้อยมาก สำหรับแมงกานีสประกอบอยู่ในโครงสร้างประมาณ 25 % โดยรวมของร่างกาย การกินหรือได้รับแมงกานีสมากเกินจะไปมีผลในส่วนของขน ผม และขนสัตว์ปีก แต่ถ้ามีการขาดแมงกานีสจะมีปริมาณของแมงกานีสไม่สม่ำเสมอมักมีอยู่ในระดับต่ำ ส่วนความเข้มข้นของแมงกานีสในเนื้อเยื่อมีมากเป็นลักษณะที่แท้จริงและไม่มีผลต่อการกินได้ ความเข้มข้นของแมงกานีสในส่วนของขน อยู่สูง 5 – 20 g / kgDM และเป็นสหสัมพันธ์กับระดับของแมงกานีสในอาหาร และแมงกานีสยังมีอยู่ในส่วนของเม็ดสีของขน ซึ่งถือว่าเม็ดสีของขนเป็นค่าที่บอกถึงการใช้แร่ธาตุแมงกานีสนี้ ส่วนความเข้มข้นของแมงกานีสในเลือด เฉลี่ย 5 –10 g / 100 ml. โดยมีปริมาณขึ้นลงตามชนิดและอายุ ส่วนในซีรั่ม มีแมงกานีสสูง 40 – 60 % โดยจับอยู่กับ - globulin
สัตว์เลี้ยงจะมีแมงกานีส 480-600 g / kg ที่ไม่มีไขมัน หรือ 480-560 g / kg น้ำหนักมีชีวิต ลูกโคที่เกิดใหม่จะมีแมงกานีส 65-70 mg ลูกสุกรมี 650 – 700 g และลูกไก่ที่ฟักออกใหม่จะมี 10-20 g ซึ่งปริมาณของแมงกานีสจะผันแปรตามอายุ แต่ในสัตว์แมงกานีสยังไม่เพียงพอ
ช่วงระยะแรก ๆ ของ ontogenesis ความเข้มข้นของแมงกานีสจะเพิ่มขึ้นและหลังจากนี้จะลดลง ระดับของแมงกานีสในอาหารจะไม่มีผลต่อแมงกานีสในร่างกาย ความเข้มข้นของแมงกานีสในสัตว์ที่โตเต็มที่จะคงที่ โดยรวมของแมงกานีสจะกระจายอยู่ตามโครงสร้าง 55-57, ตับ 17-18, กล้ามเนื้อ 10-11, หนัง 5-6, และ อวัยวะอื่น 10-13 เปอร์เซ็นต์
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น